Αυτό μη το διαβάσετε!

Ναι, έτζι να συνεχίσεις Ελλάδα

και το μέλλον σου (ακόμα και το μουσικό)

διαγράφεται ρόδινο...

ότι ελληνικό και να δω, ξερνάω!

Δείτε αυτό το video

Έχουμε κάποιο Χρήστο από τη Σαλονίκη. Καλό παιδί φαίνεται. Έμπορος. Στις λαϊκές αγορές πουλάει βυζοθήκες (ο ίδιος το είπε έτσι...). Παντρεμένος με δυό παιδιά. Θέλησε να δοκιμάσει τη τύχη του.

Παρουσιάζεται στο Greek Idol. Δίπλα του, η Ρούλα Κορομηλά. Vip(...). "Απελευθερωμένη γυναίκα". Παλιά καραβάνα. Δε φοβάται κανέναν. Ανοίγει το στόμα της και εκτοξεύει καρεκλοπόδαρα. Πάντα έτζι έκανε και γι αυτό "πέτυχε".

Οι "κριτές". Αναγνωρίζω μόνο τον Κο Κωστόπουλο, "πετυχημένο" επιχειρηματία. Μάλιστα.

Και τραγουδάει ο Χρήστος ένα τραγούδι του Ρέμου. Μεγάλος τραγουδιστής ο Ρέμος...

Ο Χρήστος κάνει ότι μπορεί. Τραγουδάει δηλ, όπως κι οι περισσότεροι. Στο τέλος του τραγουδιού κάνει κοιλιά η φωνή του και φαλτσάρει. Λεπτομέρειες. Νόμιζα ότι θα τον κόψουν. Αφελής είμαι. Τ΄ακούσατε τα σχόλια. "Γνήσια λαϊκή φωνή" του λένε, πλήν υπέρβαρος και δεν έχει γαλαζοπράσινα μάτια... "Έχει πατσές" λέει η κλούβια και "λαϊκή" Ρούλα Κορομηλά. Αρχίζω να σιχαίνομαι τον όρο "λαϊκός". Και οι "κριτές" τον σιχαίνονται αλλά δε το λένε...

Λοιπόν; Να κρίνουμε το Χρήστο; Τί φταίει ο οποιοσδήποτε Χρήστος; Έτζι έμαθε, έτζι καταλαβαίνει, έτζι κάνει. Αλλού είναι το θέμα. Ούτε καν στο κιτς της όλης ιστορίας. Το θέμα είναι η θλίψη. Μιά απέραντη θλίψη.

Δείτε κι αυτό το video

Άλλη θλίψη. Εξ Αγγλίας. Κύπριοι. Μιά απ΄τα ίδια. Πως και τους ξέφυγε και δε κρατούσαν από ένα σουβλάκι;

Η φωτισμένη θλίψη του κόσμου του θεάματος.

Όταν μπαίνει, όπως μπαίνει, και το Ρεμπέτικο σ΄αυτό τον κυκεώνα (για να πάρει κι αυτό λίγη ευχούλα...), τότε λες τον μανέ του Νούρου,

Ποιός έχει μαύρη (λευκή, λέω εγώ!) την καρδιά να γίνουμε συντρόφοι,

να περπατάμε σ΄ερημιές, να μη θωρούμ΄ανθρώποι

Και ακόμα πως αυτό που εικονίζει η παρακάτω φωτογραφία είναι ο ιδανικός τόπος μετακόμισης, απίστευτα καλύτερος από οποιαδήποτε βίλα όπου επιστρέφεις τα βράδια, τσακισμένος από τον καθημερινό Τρωικό πόλεμο και χαπακώνεσαι για να μπορέσεις να κοιμηθείς για να σε ροκανίσουν οι εφιάλτες...

Δε σας λυπάμαι.

Το διαλέξατε.