Αν αυτό που μπορείτε ν΄ακούσετε εδώ:
http://se.youtube.com/watch?v=VH_1uYLYnMk
είναι μανές, εγώ τότε είμαι κονσέρβα με ντολμαδάκια...
Τα ψηλά decibel που τρυπάνε τοίχους με άλλοθι το "αμάν", δε σημαίνουν κατ΄ανάγκη ποιότητα.
Γιά κάθε σύγκριση στους ενδιαφερόμενους, ορίστε τρεις μανέδες:
1. http://www.fileden.com/files/2008/6/6/1947074/Ousak%20manes%20%281929%29.mp3
2. http://www.fileden.com/files/2008/6/6/1947074/Neva%20manes.mp3
3. http://www.fileden.com/files/2008/6/6/1947074/Tampahaniwtikos%20manes%201929%20PNOI%20PLEON%20DEN%20M%20AFISES%20KAI%20STITHOS%20GIA%20N%20ANTEKSW.mp3
Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009
Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009
Ο άγγελος στο βιολί του Ογδοντάκη
Ο Δημήτρης Σέμσης (Σαλονικιός) και ο Γιάννης Δραγάτσης (Ογδοντάκης) είναι τα δύο μεγάλα βιολιά της δεκαετίας του ΄30.
Ο Δημήτρης Σέμσης μαζί με κάποιον άλλο οργανοπαίχτη (ούτι) το 1928 (;) - φωτο. ΑΡΧΕΙΟ ΗΛΙΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Στέρεος, με τα δυό πόδια στο χώμα ο Σέμσης. Σίγουρος, μερακλής, αυστηρός και βαρύς
στο παίξιμό του, όποτε χρειαζόταν, ελαφρύς μέχρι ενός σημείου.
Ο Ογδοντάκης ήταν αλλιώτικος.
Μόνο να κοιτάξει κανείς το πρόσωπό του και ν΄ακούσει τη φωνή του, ιδιαίτερα όταν χαιρετούσε το Νούρο αλλά και τον εαυτό του, καταλαβαίνει. Πρόσωπο χαρούμενο, χαλαρό, μάτια παιχνιδιάρικα, βλέμμα έντονο, δυνατό.
Θεωρώ πως αυτός ο πίνακας του Ισπανού ζωγράφου Juan Mirό με τίτλο, "Το καρναβάλι του αρλεκίνου", εικονογραφεί τον τρόπο που έπαιζε το βιολί ο Ογδοντάκης. Με καρδιά παιδιού έπαιζε, όπως κι ο Mirό ζωγράφιζε με καρδιά παιδιού.
Ο Δημήτρης Σέμσης μαζί με κάποιον άλλο οργανοπαίχτη (ούτι) το 1928 (;) - φωτο. ΑΡΧΕΙΟ ΗΛΙΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥΣτέρεος, με τα δυό πόδια στο χώμα ο Σέμσης. Σίγουρος, μερακλής, αυστηρός και βαρύς
στο παίξιμό του, όποτε χρειαζόταν, ελαφρύς μέχρι ενός σημείου.
Ο Ογδοντάκης ήταν αλλιώτικος.
Μόνο να κοιτάξει κανείς το πρόσωπό του και ν΄ακούσει τη φωνή του, ιδιαίτερα όταν χαιρετούσε το Νούρο αλλά και τον εαυτό του, καταλαβαίνει. Πρόσωπο χαρούμενο, χαλαρό, μάτια παιχνιδιάρικα, βλέμμα έντονο, δυνατό.
Θεωρώ πως αυτός ο πίνακας του Ισπανού ζωγράφου Juan Mirό με τίτλο, "Το καρναβάλι του αρλεκίνου", εικονογραφεί τον τρόπο που έπαιζε το βιολί ο Ογδοντάκης. Με καρδιά παιδιού έπαιζε, όπως κι ο Mirό ζωγράφιζε με καρδιά παιδιού.
Δε ξέρω να εκφραστώ με μουσικούς όρους. Μπορώ όμως να πω ότι, εκεί που κάποιος άλλος θα έπαιζε 5 νότες, ο Ογδοντάκης με τα δαιμονισμένα του δάχτυλα έπαιζε 20, χωρίς να πλεονάζει
Ήξερε ο Ογδοντάκης πότε να "βγαίνει μπρος" και πότε να "μένει πίσω", μ΄εκείνη τη σοφία και τη μετριοφροσύνη που είχαν οι παλιοί μουσικοί. Ήξερε να παίζει μαλακά, τρυφερά, ευαίσθητα, να κάνει το βιολί του να ηχεί σα νυχτερινό χάδι ανέμου, όπως σ΄αυτό το υπέροχο τραγούδι με το Νούρο:
Το 1933 αποφάσισε να φτιάξει με δικό του τρόπο το παλιό τούρκικο τραγούδι "Κόνιαλης". Ίσως είναι ένα απ΄τα καλύτερα παραδείγματα του παιχνιδιάρικου τρόπου που έπαιζε ο Ογδοντάκης, κι ένα άριστο παράδειγμα που δείχνει πόσο ίδιοι, και ταυτόχρονα πόσο διαφορετικοί είμαστε από τους γείτονές μας Τούρκους. Ακόμα, δείχνει με ποιό τρόπο ζυμώνονταν μέσα στους Μικρασιάτες οι δυό διαφορετικές κουλτούρες.
http://www.fileden.com/files/2008/6/6/1947074/Konialis%20%2880aki%29%20Roza%2880AKI%29.mp3
http://www.fileden.com/files/2008/6/6/1947074/Konialis%20%2880aki%29%20Roza%2880AKI%29.mp3
Κι ακόμα ένα παράδειγμα, από άλλο τοπίο. Ακούστε πως στήνει ένα πάρε-δώσε με τον κλαριτζή Αποστόλη Σταμέλο και μιά κεφάτη Ρίτα Αμπατζή, στο τραγούδι "Μιά βλαχοπούλα κάθονταν", κάνοντας το βιολί του να παίζει με τα φερσίματα του κλαρίνου:
Άγγελοι με νοτισμένα φτερά φτερούγιζαν πάνω και μέσα στο βιολί του Ογδοντάκη, ώσπου έφτασε κάποια στιγμή που δεν ήθελε (;), δεν άντεχε (;) και σταμάτησε. Έβαλε το βιολί στη θήκη και τ΄ακούμπησε πάνω στη ντουλάπα του σπιτιού του στην Αθήνα. Όταν ήρθε η ώρα του, άφησε αυτό τον κόσμο ικανοποιημένος και πλήρης.
Στις 5 Νοεμβρίου του 2008 τον "συνάντησα" και τον μετέφερα σ΄ένα κήπο ενός σπιτιού της τότε Σμύρνης, κι εκεί βρίσκεται τα βράδυα και παίζει ατέλειωτες μελωδίες, μαζί με το φίλο του τον Κώστα Μασσέλο (Νούρο) πίνοντας ούζο και τσιμπολογώντας "παστουρμά και σουτζουκάκι". Αν θέλετε να τους βρείτε, ελάτε στο:
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
Is he or is he not? That΄s the question...
Photo 1. (Sealabs photo)Eίναι, για δεν είναι ο Παπαϊωάννου;
____________________________________________
Ι΄m continuously hoping that my blogs, especially Thorax and mind, are visited even by people who are not interested of the thorax songs (this is the new name I'm going to use from now on, instead of the word rebetiko which I've already started to dislike - see Thorax and mind, 2009-01-08, Μήνυμά της το βράδυ της ίδιας μέρας (Μessage from Marika Kanaropoulou, the night of the same day).
____________________________________________
Ι΄m continuously hoping that my blogs, especially Thorax and mind, are visited even by people who are not interested of the thorax songs (this is the new name I'm going to use from now on, instead of the word rebetiko which I've already started to dislike - see Thorax and mind, 2009-01-08, Μήνυμά της το βράδυ της ίδιας μέρας (Μessage from Marika Kanaropoulou, the night of the same day).
The question which this article examines is, if the man viewed on photo 1 (third on the right in the front line, holding a bouzouki and with a cigarette in his mouth) is the famous composer Yiannis Papaioannou or not.
There has already started a short discussion in http://groups.google.com/group/Rebetika?hl=en where at least two people believe that he is. I'm claiming he is not. Nobody is unmistakable but I'm sure up to 95% and I will try to prove it.
I will use the letter P as a mark for Papaioannou and the mark X-man for the person we wonder about.
At first, we should try to find approximately the date the photo was taken. We can use the photo 2, from Elias Petropoulos archives. The photo is dated 1937 (?).
The tall standing man under the number 1 is P. Next to him and under the number 2 we can see the famous singer Stratos Payioumitzis. I think that he looks a bit older than in photo nr 1. Both he and Papaioannou too. If I΄m right then the photo 1 is earlier than this, perhaps even earlier than 1935 when P. did his militarty service
Photo 2
The next observation is the obvious difference between P's. and Stratos's heigth. P. was something like 1.90 cm. If you go back to photo 1 you see that the two men have crouched down and look to have, more or less, the same heigth. To tell the truth the X-man seems to be taller and the front part of the photo is dark so that we can't see the way he crouched down.
Before we go closer to the face of X-man we have to observe that the photo 1 is taken from a low angle and that can mislead us concerning different proportions.
THE FACE OF X-MAN
P. has always been very thin and tall with an oblong face. Faces can change but the proportions do not. If this man is P. then he was perhaps a bit fater at that time. Despite that and despite the low angle, I don't think that this man has an oblong face shape.
Observe the forhead. P's, as you can see in photo 4 was higher than X-man's, but there is a reservation. P. has always (?)combed his hair backwards. There is no other photo where we can see that he parted of his hair in the middle, like an open book, as it was trendy during the '30's. But perhaps he did it for a short time or just that day for fun. If it is so, it is not strange that his forehead looks shorter. This way of combing hair covers a part of the forehead. Perhaps P. did not like during a certain period of his youth his high forehead...
On P's face there was another one remarkable point. The distance between his low lip and the end of his chin was almost exremely big (look at photo 4). I don't see something like that on X-man's face, though I guess that his chin look similar to P's. I don't even think that they have quite similar eyebrows. Observe the Χ-man's right eye. His pupil seem to be rather "unbalanced" and moved to the right, something that P. did not have.
Finally, one more rather instinctive "evidence". The aura from the Χ-man's face does not look with the one that P. has in all his photos. The Χ-man gives, in my opinion,the impression of a superficial and ironic character who prefers to take life from the easy way... Papaioannou was an openhearted joker but not in this way...
Photo 3
Photo 4But, I have to accept that they look each other. On the two following photos (photo 5 from 1938 and photo 6 from 1937 (;), we can observe real similarities between P. and the X-man
Photo 5
Photo 6We never know...
Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009
Ανέκδοτη φωτογραφία από το sealabs
Η φωτογραφία είναι αντιγραμένη από το http://rebetiko.sealabs.net/home.phpΑξίζει ένα πραγματικό "μπράβο" σ΄όλ΄αυτά τα παιδιά για το μεράκι τους, αυτά που ανασύρουν και τη διάθεση να τα μοιραστούν!
Το παρακάτω σχόλιο συνόδευε τη φωτογραφία:Επαναφέρω εδώ την ανέκδοτη (κατά πως φαίνεται) φωτογραφία με το Στράτο, το Μπάτη, τον Κηρομύτη, τον (πιθανώς) Παπαϊωάννου κ.ά. ρεμπέτες στο λιμάνι του Πειραιά. Τη φωτογραφία είχαμε ανεβάσει στο site περί τις 20 Νοέμβρη, αλλά είχε "χαθεί" όταν χάλασε το μηχάνημα και την επαναφέραμε σήμερα που άρχισε η λειτουργία του wiki (μιας και εκεί αποθηκεύουμε τις εικόνες). Να υπενθυμίσω ότι η φωτογραφία βρέθηκε στη ταβέρνα "Τουλούμπα" στα Παλιά του Βόλου, όπου γλεντήσαμε για ένα διήμερο (15-16 Νοέμβρη '08 ) αρκετοί φίλοι, μέλη και μη του site. Φωτογράφος (Pinelopi) που βρέθηκε στην παρέα "αντέγραψε" τη φωτογραφία, η οποία και "ξανα"-παρουσιάζεται εδώ.
Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009
Αφιερωμένο στη Μαρίκα Καναροπούλου (Τουρκαλίτσα)
Καθώς τουμπάρει ανάποδα η νύχτα σου, Μαρίκα,
φωσφορικά χταπόδια απλώνοντας στον ουρανό,
υψώνεται η πάλλουσα φωνή σου
κι οριστικά διαιρεί το υπόλοιπο στα δυό.
Ένα η άδεια παρουσία σου
κι ένα γιά τα δυό σου κεντημένα πασουμάκια.
Τότε, παύει να ξεχωρίζει το άσπρο φως από το μαύρο,
το 1914 από το 1990.
Γέρνουν τα μαύρα μάτια σου
και η ψυχή σηκώνεται ανάλαφρη,
γυρίζοντας εκεί που ανήκει.
φωσφορικά χταπόδια απλώνοντας στον ουρανό,
υψώνεται η πάλλουσα φωνή σου
κι οριστικά διαιρεί το υπόλοιπο στα δυό.
Ένα η άδεια παρουσία σου
κι ένα γιά τα δυό σου κεντημένα πασουμάκια.
Τότε, παύει να ξεχωρίζει το άσπρο φως από το μαύρο,
το 1914 από το 1990.
Γέρνουν τα μαύρα μάτια σου
και η ψυχή σηκώνεται ανάλαφρη,
γυρίζοντας εκεί που ανήκει.
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Πρόλογος και επεξήγηση γιά τα δυό παρακάτω...
Το περιεχόμενο των δυό παρακάτω αναρτήσεων γιά τη Μαρίκα Καναροπούλου είναι προϊόν ελεύθερης φαντασίας (fiction). Βασίζεται όμως σε συνδυασμούς ελάχιστων μικρο-στοιχείων που υπάρχουν γι αυτή τη γυναίκα και άλλων που προκύπτουν από το ένστικτο, τη βαθιά ενασχόληση με τη δισκογραφία, σκόρπιες πληροφορίες από χαρτάκια που τα σηκώνει ο άνεμος.
Η Μαρίκα Καναροπούλου (Μπρούσαλη) έφυγε γιά πάντα το 1990! Η φανατική προσήλωση στα μεγάλα ονόματα του κατοπινότερου πειραιώτικου ρεμπέτικου και η ολοσχερής εστίαση στους αρσενικούς συνθέτες, αλλά και άλλες δευτερεύουσες - πλην "ελκυστικές" - περιπτώσεις σα τον Μάθεση, δεν άφησε καθαρό μυαλό σε κανέναν - απ΄ότι ξέρουμε - γιά να πλησιάσει γυναίκες που - εκ των πραγμάτων - είχαν ζήσει από κοντά την όλη ιστορία. Βέβαια, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι απέφευγαν να μιλήσουν, γιά ευνόητους λόγους.
Εγώ, κουβαλώντας και το δικό μου μερίδιο ευθύνης γιά την αδιαφορία πλησιάσματός τους, παίρνω έναν ιδιότυπο και μοναχικό δρόμο, αυτόν των φανταστικών συνομιλιών με ανθρώπους που δεν υπάρχουν πιά.
Το δηλώνω όμως γιά να είμαι ξεκάθαρος.
ΥΓ. Ένα ακόμα παράδειγμα, άλλης μορφής θα βρείτε στο http://elkibra-rebetiko.blogspot.com/search?q=%CE%98...+%CE%BF+%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AE%CF%82
Η Μαρίκα Καναροπούλου (Μπρούσαλη) έφυγε γιά πάντα το 1990! Η φανατική προσήλωση στα μεγάλα ονόματα του κατοπινότερου πειραιώτικου ρεμπέτικου και η ολοσχερής εστίαση στους αρσενικούς συνθέτες, αλλά και άλλες δευτερεύουσες - πλην "ελκυστικές" - περιπτώσεις σα τον Μάθεση, δεν άφησε καθαρό μυαλό σε κανέναν - απ΄ότι ξέρουμε - γιά να πλησιάσει γυναίκες που - εκ των πραγμάτων - είχαν ζήσει από κοντά την όλη ιστορία. Βέβαια, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι απέφευγαν να μιλήσουν, γιά ευνόητους λόγους.
Εγώ, κουβαλώντας και το δικό μου μερίδιο ευθύνης γιά την αδιαφορία πλησιάσματός τους, παίρνω έναν ιδιότυπο και μοναχικό δρόμο, αυτόν των φανταστικών συνομιλιών με ανθρώπους που δεν υπάρχουν πιά.
Το δηλώνω όμως γιά να είμαι ξεκάθαρος.
ΥΓ. Ένα ακόμα παράδειγμα, άλλης μορφής θα βρείτε στο http://elkibra-rebetiko.blogspot.com/search?q=%CE%98...+%CE%BF+%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AE%CF%82
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)