Θα πεθάνει το Ρεμπέτικο;

Το μηχανάκι επισκέψεων δείχνει πως το Thorax and Mind ξεπέρασε τις 60.000 επισκέψεις, αριθμός σχετικός.

Μέλημά μου ήταν και παραμένει, να μη κλειστώ μέσα στα στεγανά του Ρεμπέτικου, αλλά να το συνδέσω με άλλα, απρόβλεπτα τοπία και, κύρια, με το σήμερα και με το αύριο.

Εξομολογούμαι πως, παρακολουθώντας τι γίνεται και τι γράφεται γι αυτή τη μουσική, νιώθω ότι υπάρχει μιά στασιμότητα και περιστροφή γύρω απ΄τα ίδια θέματα. Το μόνο που φαίνεται να προχωράει είναι ότι όλο και νέα τραγούδια ανεβάζονται στο youtube από νέους μερακλήδες που το ψάχνουν, και το sealabs που όλο και προστίθενται νέα τραγουδια στ΄αρχεία του.

Ξέρετε εσείς κάτι άλλο που μου διαφεύγει;

Το νεανικό κοινό όμως είναι μεγάλο και συνεχώς ανανεώνεται. Οι αιτίες είναι πολλές και δεν είναι μόνο η μαγεία του Ρεμπέτικου που έλκει. ΟΜΩΣ, ούτε αυτό έχει μέλλον. Η μηχανή του θεάματος είναι πανίσχυρη και οι αντιστάσεις ολοένα και εξασθενούν. Ας μη κοροϊδευόμαστε...

Αν το Ρεμπέτικο είναι μιά αντίσταση, ας θυμηθούμε πως όλοι οι αντιστασιακοί καποτε κουράζονται και ενσωματώννται.

Άρα;

Άρα, χρειάζονται άνθρωποι με φαντασία και όχι μόνο ικανοί μουσικοί.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ!

Χρειάζεται εμβάθυνση, ν΄ακολουθεί κανείς την εποχή του και να αναπροσαρμόζει τους τρόπους μεταφοράς στο κοινό. Γιατί το κοινό είναι αλλοπαρμένο. Δεν ακούει πιά γιατί είναι τόσος ο βομβαρδισμός πολλαπλών μηνυμάτων που έχει ξεχάσει τι θα πει συγκεντρώνομαι, ακούω, μπαίνω σε έκσταση. πάνε απλώς να γλεντήσουν, να ξεδώσουν, να ξεχάσουν, να δραπετεύσουν.

Μιά κομπανία βλοσυρή ή χαζοχαρούμενη, χωρίς γνώση επικοινωνίας, χωρίς δυαντότητα λόγου, δε φτάνει. Φτάνει δηλαδή, αλλά έχει ημερομηνία λήξεως.

ΟΠΟΤΕ;