My prosition is tragic... (2)
Honey pie...
Μπορείς να σταματήσεις ένα χείμαρρο με μιά οδοντογλυφίδα; Όχι. Ούτε μπορείς να χρησιμοποιήσεις κονφετί όταν έχεις διάρροια, όπως λέγαμε όταν είμασταν μικροί και γελούσαμε.
Οι ουτοπίες είναι αυτές που ξφτίζουν γρηγορότερα. Ο κόσμος κινείται με ολοένα και μεγαλύτερες ταχύτητες προς (προς τα που;) ένα θαμπό μέλλον. Ιδέες, μουσικές, μόδες, έρχονται και παρέρχονται. Έτζι ήταν πάντα.
Είναι ουτοπία το σκύψιμο μέσα στο Ρεμπέτικο; Προφανώς, ναι.
Είναι μιά σανίδα μέσα σ΄ένα μανιασμένο πέλαγο που γραπώθηκα επάνω της;
Μμμ...
Αυτή η σανίδα όμως λειτουργεί πάντα με τον ίδιο καταλυτικό τρόπο. Μόλις αρχίσει να τραουδάει όλα θαμπώνουν γύρω, λειώνουν και υποχωρούν, όσο κι αν "διαβαίνουν και θερίζουν χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα"...
Θέλετε να το δοκιμάσετε κι εσείς;
Ακούστε αυτά τα δυό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου