Οι τρεις Γαβαλάδες

εκ των οποίων δύο,

ο

Σωτήρης Γαβαλάς...

γι αυτές κι αυτούς που δεν ενδιαφέρονται για περαιτέρω...

Σήμερα είναι Πέμπτη βράδι, 7 Απρίλη του 2011 κι εγώ φτιάχνω ένα μικρό γραφτό για κάποιο Σωτήρη Γαβαλά και βάζω και τη φωτογραφία του που ποζάρει με μιά μαχαίρα. 

Γιατί το κάνω αυτό;

Με έλκει αυτός ο άνθρωπος ή πιστεύω ότι μπορεί να έλξει εσάς;

Στο πρώτο σκέλος δεν απαντάω. Στο δεύτερο, είμαι σίγουρος πως όχι.

Ε, τότε τί;

Οι άνθρωποι περνούν πάνω απ΄τη Γη κι οι περισσότεροι δεν αφήνουν τίποτα πίσω τους. Ε, κάτι φωτογραφίες, κάποια προσωπικά αντικείμενα και κάποιες αναμνήσεις στο μυαλό των άλλων που σύντομα ξεθωριάζουν.

Αυτός;

Είναι κι αυτός ξεχασμένος. Τίποτα δε ξέρουμε για τη ζωή του.

Άφησε όμως. Άφησε τραγούδια, έμεινε κι η φωνή του σε δυό απ΄αυτά.

Να το ένα

http://youtu.be/oxbynraAVfw

μπραφ! , (επιφ. - σύνθημα)[Α][N] φύγε γρήγορα!, βάλτο στα πόδια! (ένα από τα μάγκικα επιφωνήματα που φωνάζονται ξαφνικά μέσα σ’ ένα τραγούδι)|κάνω μπραφ, [+]( = φεύγω ξαφνικά, εξαφανίζομαι) – ακούγεται πχ. στο τρ. «Στου Μπεζεστένη την αυλή» από τον Σωτήρη Γαβαλά (Μεμέτη) στο CD «Μόρτικα» του Charles Howard


(από το ανέκδοτο ακόμα ¨Λεξικό του Ρεμπέτικου" του Κώστα ΛαΔόπουλου

Στης Αρετούσας τη Σπηλιά, 1934

Σωτήρη Γαβαλά

τρ. Ρίτα Αμπατζή

http://youtu.be/7Qafe_WaL7k