Οι αλήθειες είναι πικρές, φαρμάκι...

Για μιά επαναθεώρηση καθιερωμένων πρακτικών

διατήρησης των αναμνήσεων και της

πολιτιστικής παράδοσης

Μέρος 2

Ζούμε σε μιά εποχή που επειδή μεταφέρει μιά ενδογενή μελαγχολία και ερωτηματικά για το σήμερα και το αύριο που έρχεται απειλητικό, προσπαθεί να εμπεδώσει τη μηχανισμό Smiley

σαν "αντίβαρο". Έχουν καταλάβει τα Συστήματα ότι η μνήμη είναι τροχοπέδη και γι αυτό προσπαθούν, πάσει θυσία, να την εξαλείψουν με καταιγισμούς συνειδητά μπερδεμένης πληροφόρησης, φανταχτερά προϊόντα, μουσική περιωρισμένης ημερομηνίας κλπ.

Απ΄την άλλη όμως,

η βαριά μνήμη μπορεί όντως να είναι μιά προσωπική ή εθνική τροχοπέδη. Δεν αφήνει μιά χώρα να επαναθεωρήσει, να προχωρήσει, να δημιουργήσει νέες μορφές.