Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011







Τα ευθύβολα και ζουμερά
Κατινάκια (2)

Έχω βάλει μπουγάδα λοιπόν και πλένω το όνομα Κατινάκι. Είχε πάνω του μικροαστικούς λεκέδες που χρόνια τους έβλεπα και έλεγα, κάποτε πρέπει να΄ρθει η ώρα να το πλύνω.

Μέσα στα πλαίσια της Δυτοποίησής μας αλλάξαμε κάποια στιγμή τα ρούχα μας, φαντασιωθήκαμε πως αλλάξαμε και τάξη, γυρίσαμε με απέχθεια στο παρελθόν και είπαμε:

α, την Κατίνα,
πολύ Κατίνα αυτή,
αυτό ήταν κατινίστικη συμπεριφορά

Ο καθένας κι η καθεμιά διάφορα εννοούν λέγοντας έτσι. Αυτά τα δήθεν διάφορα συγκλίνουν και κλείνονται σε μιά φράση: χάσαμε το μπούσουλα...

Τι είναι αυτά τα Κατινάκια που σήμερα πλέκω το εγκώμιό τους;

Είναι κορίτσια λαϊκά. Τί είναι λαϊκό σήμερα; Χάος.

Μπορεί να είναι ντυμένα με Armani, να φοράνε All Star λαστιχένια, να συχνάζουν στις ντίσκο και να το παίζουν κάποιες. Είναι όμως πάντα Κατινάκια, δηλαδή κορίτσια ευθύβολα, λαϊκά. Όπερ τούτο σημαίνει ζουμερά, ζουμπουρλούδικα, χυμώδη, ντόμπρα, ζηλιάρικα, μπορούν να γίνουν έχιδνες, δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, χαλάν τον κόσμο όταν ζευγαρώνουν. Το παίζουν ότι δε γουστάρουν δάμασμα και τέτοια αναχρονιστικά, αλλά αυτό επιδιώκει το μέσα τους, δηλαδή ο προγραμματισμός τους. Ψάχνουν να βρουν ένα καλό και όμορφο παλικάρι οικονομημένο, καλογυμνασμένο, και του τάζουν με το βλέμμα τους τους κήπους της Εδέμ. Κλπ., κλπ.

Ας τ΄αφήσουμε τώρα αυτά τα κορίτσια στα ψαξίματά τους.
Το Κατινάκι, όπως και το Μαρικάκι (ποιό σημερινό κορίτσι θα τολμούσε να κουβαλάει τέτοιο κατάπτυστο όνομα;) ήταν δυό ονόματα πολύ της μόδας στη δεκαετία του ΄30.

Υπάρχουν 12 τραγούδια στη δισκογραφία του Ρεμπέτικου που έχουν Κατινάκια για ηρωίδες και σας δίνω ν΄ακούσετε ένα που έχει τη μοναδική στιχουργική πρωτοτυπία ν΄αφήνει έναν νεκρό να μιλάει.



΄Ολ΄αυτά τα Κατινάκια και Μαρικάκια δεν υπάρχουν πιά, έχουν γίνει χώμα. Τη θέση τους έχουν πάρει η Κάθυ, η Τίνα και πάει λέγοντας.

Ας είναι καλά οι λαϊκές καρδιές τους και, καλό ξεμπέρδεμα με τις μάσκες που φορούνε... 





Δεν υπάρχουν σχόλια: