OPETH
Να πάμε κάπου αλλού,

για μιά στιγμή,

και να διευρύνουμε τα σύνορα;

(ακούστε το όμως ως το τέλος)

H επιλογή των παρακάτω σίγουρα μπορεί να παραξενέψει. Τί στο καλό έχει να κάνει το death metall μέσα σ΄ένα blog για το ρεμπέτικο... Τίποτα. Καμία σχέση. Ανακάλυψα αυτό το γκρουπ χτες, αμέσως μετά από επισκέψεις σε διάφορα forum για το ρεμπέτικο. Μ΄έκαναν να νιώσω εκείνη τη μελαγχολία που νιώθω κάθε που τα επισκέπτομαι. Δεν είμαι ψηλομύτης και δε ξεχνάω ότι κι εγώ είχα περάσει από παρόμα μυωπικά μονοπάτια. Είχα απλά την αφέλεια να πιστεύω ότι οι επόμενοι από μένα θα προχωρούσαν πολύ πιό  γλήγορα. Έτζι, η ξαφνική εμφάνιση μπροστά μου ενός death metall group, μιάς και είχα παλιότερα φλερτάρει και εξακολουθεί να μ΄αρέσει το metall, μου θύμισε που παν τα πράγματα και με τι ασήμαντες λεπτομέρειες καταγινόμαστε εμείς. Για παράδειγμα, αν οι στροφές με τις οποίες γυρίζει ένα γραμόφονο απ΄όπου ακούσαμε ένα παλιό ρεμπέτικο είναι, με ακρίβεια- πώς το λένε:- ή αν θέλει μιά ψιλορυθμισούλα. Όπως επίσης, η συνεχής ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων θεμάτων, με μαύρα γάντια παλιού λογιστή. Ε να, αυτό...