Νοσταλγία; Άμπα...
μιά κάποια φευγαλέα όμως, στιγμές-στιγμές, ξυπνάει...
Η ώρα είναι 19:30 και στις 20:00 θ΄αρχίσει το έργο. Καλοκαίρι. Δε λέω πότε (γιατί;). Με φίλες και φίλους, 6-7 όλοι μαζί. Στις πάνινες πολυθρόνες του θερινού κινηματογράφου. Η δροσούλα της νύχτας έχει αρχίσει. Έκανε δροσούλα τα βραδάκια του καλοκαιριού. Απίστευτο κι όμως αληθινό.
Μπιράλ,
φυστίκια,
πασατέμπος,
καραμέλες,
τσίχλες,
σοκολάτεεες...
Στη πλατεία Κυψέλης, στην Αθήνα. Το κεφάλι άδειο. Μόνο τα τερτίπια και τα χαχανητά των κοριτσιών. Πιστεύουμε, άλλωστε. Μιά καινούρια ζωή που ξεκινάει. Δε διακρίνεται πολύ καθαρά αλλά, τι στο διάολο, καλά θα πάνε όλα. Άλλωστε, οι μυρωδιές απ΄το γιασεμί ολογυρα, για να μη πούμε για τα κύματα των μυρωδιών του νέου κοριτσιού δίπλα...
Καθείστε λοιπόν, πάρτε αναπαυτική στάση και απολαύστε κομάτια από μιά ταινία περασμένη, πολύ περασμένη, "αρχαία", όπως λένε σήμερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου