ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ...
Να και μιά φορά που δε θα μιλήσω γιά ρεμπέτικα. Θα πάμε κάπου τελείως αλλού.
Υπάρχει ένα θέμα που καθόλου δε συζητιέται στη γήινη Ελλάδα και λίγο συζητιέται στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι όμως συνεχώς επί τάπητος στις ΗΠΑ και ιδιαίτερα στην Ιαπωνία. Μιλάω γιά τα ρομπότ. Δεν εννοώ όμως αυτές τις ιδιαίτερα πολύπλοκες μεν, ανασούμπαλες δε στην όψη, κατασκευές μηχανικών πλασμάτων. Το ότι έχουν τέτοια όψη ακόμα, οφείλεται σε έρευνες που έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι απωθούν έντονα την ιδέα μηχανικών όντων που τους μοιάζουν. Η έρευνα όμως προχωράει στα σκοτεινά και τα ανδροειδή έρχονται...
Κάποιες/οι από σας μπορεί να έχουν δει εκείνη την πολύ ενδιαφέρουσα ταινία του Ridley Scott με τον τίτλο Blade Runner.
Δείτε κι αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=4sjV_lxSVQo
Είναι φανερό πως αυτά που βλέπουμε είναι ακαλαίσθητα και στα πρώτα τους βήματα. Πρόκειται γιά το επόμενο βήμα, να βγουν στην αγορά σεξουαλικές κατασκευές μηχανικών γυναικών. Προσωπικά, έχω πολύ δυσκολία να πειστώ πως διάφορα μυστικά επιστημονικά κέντρα δεν έχουν προχωρήσει πολύ περισσότερο, αλλά είναι μιά άλλη κουβέντα. Όπως και νά΄ναι, τα παρακάτω δυό αποσπάσματα αφορούν ανδροειδή της επόμενης γενιάς, που σε τίποτα δε θα ξεχωρίζουν από ένα κανονικό άνθρωπο...
Tα αποσπάσματα προέρχονται από το υπό έκδοση βιβλίο μου "Ηλέκτρα Ζ".
Το πρώτο ανδροειδές μπήκε σε λειτουργία το έτος 2047. Αυτή ήταν τουλάχιστο, η επίσημη εκδοχή. Ένας άγνωστος όμως αριθμός ανδροειδών είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, αλλά κανείς δε ξέρει πότε.Σε κάποια παλιά αρχεία του έτους 2007 βρήκαμε την πληροφορία ότι ένας ιδιότυπος Έλληνας συγγραφέας, είχε υποστηρίξει την άποψη πως ένας από τους προέδρους των ΗΠΑ, ένας πρόεδρος που άφησε πολύ κακές αναμνήσεις πίσω του, ήταν πιθανώς ανδροειδές. Ο Έλληνας συγγραφέας, μαζί με ένα μικρό επιτελείο ειδικών επιστημόνων, μελέτησε χιλιάδες τηλεοπτικές λήψεις του προσώπου του αμερικανού προέδρου και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν δυνατό να είναι εκφράσεις ανθρώπινου πλάσματος. Το πρόσωπο του προέδρου προσπαθούσε να κρατήσει μιά σοβαρή έκφραση, όταν σχολίαζε μεγάλα και καταστροφικά γεγονότα που είχαν πλήξει τη χώρα του, αλλά τη σοβαρότητα διαδεχόταν ένα χαμόγελο, σα να χαιρόταν ενδόμυχα γιά ότι είχε συμβεί. Παρεπιπτόντως, η παλιά αυτή υπερδύναμη έσβησε μέσα σε αλλεπάλληλους εμφύλιους πολέμους, που ξεκίνησαν μετά από μεγάλες θεομηνίες, και διασπάστηκε σε ανεξάρτητα κράτη.Όπως και νά'ναι τα πράγματα, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε την Τιμοθέα (Τίμη) Θάλιον, ή "Τ.Τ. το εφήμερο", όπως τη βάφτισε μιά δημοσιογράφος, σα το πρώτο ανδροειδές που "μπήκε σε κυκλοφορία" στη Γαία.Το ελληνικό όνομα Τιμοθέα, που σημαίνει "αυτή που τιμά το Θείο", της δόθηκε γιά να μαλακώσει τις αντιδράσεις φανατικών θρησκευτικών οργανώσεων που θα θεωρούσαν - όπως και το κάναν- προσβολή τη δημιουργία ενός μηχανικού ανθρώπινου πλάσματος. Το όνομα δε μπόρεσε να σώσει την Τίμη από βροχή ντομάτες και αυγά, καθώς και τρεις, τουλάχιστο, δολοφονικές απόπειρες με ισχυρές μικροβόμβες Vlastov. Οι βόμβες αύτές, ένα είδος χειροβομβίδων, ήταν ειδικά κατασκευασμένες γιά να εξολοθρεύουν ανδροειδή. Η κίνηση του χεριού που τις εκσφενδονίζει ενεργοποιεί ένα μικροσκοπικό μοτέρ που τις κατευθύνει στο να βρουν μόνες το στόχο τους και να κολλήσουν επάνω του με ισχυρές βεντούζες. Αστραπιαία, βγαίνουν απ' το εσωτερικό τους μικρά ατσάλινα τρυπάνια που εισχωρούν στο σώμα του ανδροειδούς και διαχέουν μιά χημική σκόνη ανακατεμένη με κολλώδη ουσία που καταστρέφει τα κυκλώματά τους.
Το επώνυμο Θάλιον, μιά παράφραση του ελληνικού ονόματος Τάλως, δόθηκε σαν ένδειξη τιμής στο ομώνυμο πρώτο μηχανικό πλάσμα του μυθολογικού κόσμου, που είχε κατασκευαστεί στη μινωική Κρήτη από τον εφευρέτη Δαίδαλο.Η Τίμη ήταν μιά πανύψηλη λιγερή γυναίκα με τέλεια σωματική διάπλαση, ένα υπέροχο πρόσωπο και δυό μάτια που μιμούνταν τις λάμψεις των πολυεδρικών διαματιών. Τη βραδυά που η κατασκευάστρια εταιρία Ersibon την παρουσίασε στο SuperGeo, το μεγαλύτερο τηλεοπτικό κανάλι του πλανήτη, σημειώθηκε τηλεθέαση ρεκόρ. Δύο δισεκατομμύρια διακόσια είκοσι εκατομμύρια, 98% δηλαδή απ' τους ανθρώπους που επέζησαν τον καταστροφικό πόλεμο των δύο Ημισφαιρίων, παρακολούθησαν τη μεγάλη τελετή προς τιμή του πρώτου ανδροειδούς. Η Τίμη έλαβε 127.000 ανθοδέσμες και τα χρηματικά δώρα που κατατέθηκαν στον τραπεζικό λογαριασμό της, φτάναν γιά να ζήσει εικοσιπέντε ζωές. Εδώ θα πρέπει να εξηγήσουμε ότι η διάρκεια ζωής του πρώτου ανδροειδούς ήταν εφτά χρόνια. Η όμορφη Τίμη έγινε το πιό διάσημο πρόσωπο του πλανήτη και στα 6α της γενέθλια έγραψε τα απομνημονεύματά της, όπου αποκάλυψε πως μόνο τον πρώτο χρόνο της σύντομης ζωής της ένιωθε ευτυχισμένη. Στην τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη, όταν τη ρώτησαν αν επιθυμούσε παράταση της ζωής της, άφησε όλες και όλους με ανοιχτό το στόμα όταν είπε πως, "κάτω από άλλες συνθήκες ίσως, κάτω απ' τις σημερινές όμως (το έτος 2053) όχι και, δε ζηλεύω τη μακροζωία σας!". Ζήτησε ακόμα, σα τελευταία επιθυμία, να βάψουν το αδρανές σώμα της με αιματίτη, μιά κόκκινη ώχρα, να τη βάλουν μέσα σ' ένα υπερμεγέθες κοχύλι ναυτίλο* και να τη θάψουν στο χώμα. Όλοι έμειναν έκπληκτοι.Οι συσκευές μυνημάτων του SuperGeo κόντεψαν να πάρουν φωτιά από εκατομμύρια εντυπωσιασμένους θεατές που ήθελαν να μάθουν το λόγο. Η Τίμη Θάλιον έδωσε ένα καλό μάθημα ιστορίας, εξηγώντας πως ήθελε να τιμήσει ένα παμπάλαιο αυστραλιανό μύθο που διηγόταν πως οι γυναίκες Ουντίπα είχαν χύσει άφθονο αίμα απ' τον κόλπο τους και δημιούργησαν τα αποθέματα της Γαίας σε κόκκινη ώχρα, τον αιματίτη. Υπενθύμισε πως είχαν βρεθεί πολλοί τάφοι με κόκκινα βαμένα ανθρώπινα σώματα και πως σ' έναν απ' αυτούς, υπήρχε ο σκελετός ενός παιδιού, που είχε πεθάνει πριν 83000 χρόνια, τοποθετημένος σ' ένα κοχύλι.Δυστυχώς, η επιθυμία της δεν εισακούστηκε και όταν διακόπηκαν οπι λειτουργίες του σώματός της, το κάλυψαν με μιά ειδική κόλλα και το "βαλσαμοποίησαν", κατά κάποιο τρόπο. Τοποθετήθηκε στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Υπερ-Πρωτεύουσας Ατλάντικα και έγινε αντικείμενο λατρείας, όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά και από όλα τα ανδροειδή που κυκλοφόρησαν μετά απ' αυτήν.
____________________________________
"... Ο υπάλληλος που εξυπηρέτησε τους συνοδεύει ως την έξοδο και υποκλίνεται, ευχαριστώντας. Τα δύο ανδροειδή δε του δίνουν σημασία και βγαίνουν έξω απ' το κατάστημα."Ξινόφατσες!", μουρμουρίζε ο υπάλληλος μέσα απ' τα δόντια του.Το θηλυκό Έρτζκα όμως τον άκουσε. Σταματάει απότομα, γυρίζει και τον λούζει μ' ένα παγωμένο βλέμμα. Τα μάτια της κιτρινίζουν γιά μιά στιγμή και ο υπάλληλος βλέπει έκπληκτος όλα τα κουμπιά της στολής του να ξυλώνονται και να πέφτουν στο πάτωμα, ενώ η γραβάτα του σηκώνεται όρθια και δε κατεβαίνει με κανένα τρόπο. Το ανδροειδές βγάζει ένα ήχο που θυμίζει σατανικό γέλιο και τρέχει να προλάβει το αρσενικό.Τα δύο Έρτζκα προχωρούν μέσα στα φωσφορίζοντα μπουφάν τους και σταματούν ένα επίγειο ταξί."Στο ξενοδοχείο Μέριμαρ", λέει το θηλυκό στο μικρόφωνο, ενώ η κάμερα απ' το μπρος μέρος του οχήματος περνάει την εικόνα τους στον υπολογιστή και τη στέλνει κατευθείαν γιά επεξεργασία στα κλιμάκια παρακολούθησης καθημερινής κίνησης.Μπαίνουν στο δωμάτιο χωρίς ν' ανάψουν τα φώτα. Κινούνται άνετα μες το σκοτάδι. Το θλυκό ανοίγει τη μπακονόπορτα της βεράντας. Πηγαίνει δίπλα στ' αρσενικό που έχει ήδη καθήσει στο φαρδύ καναπέ."Πώς αισθάνεσαι, Νέβη;" τη ρωτάει γέρνοντας κάπως πλάγια το κεφάλι του."Πάντα το ίδιο χαλαρά μέσα στο σύννεφο της ζεστασιάς που εκπέμπεις", του απαντάει και περνάει την παλάμη της απαλά, κάτω απ' τη μύτη του.Κάποιος ερωτικός κώδικας θα πρέπει να είναι αυτή η χειρονομία, γιατί αυτός σηκώνεται κι εκείνη αρχίζει να του βγάζει τα ρούχα του με αργές κινήσεις. Μετά, κάνει το ίδιο με τα δικά της. Οι πολύχρωμες ανταύγειες από την πόλη φωτίζουν δυό τέλεια πλάσματα που στέκονται αντιμέτωπα. Είναι σιωπηλά και μονάχα κοιτιούνται. Τα μάτια τους παίρνουν ένα βαθύ βιολετί χρώμα και τα πρόσωπά τους υγραίνονται. Εκείνη γυρίζει το σώμα της δείχνοντά του την πλάτη της. Το αρσενικό Έρτζκα την ακουμπάει στους ώμους με τις άκρες των δακτύλων του κι εκείνη αφήνει ένα περίεργο ήχο να βγει απ' το στόμα της.Τα παλιά χρόνια, όταν η ανθρωπότητα άρχισε να παράγει μαζικά τη δεύτερη γενιάτων πρωτόγονων ρομπότ, πολλοί διανοούμενοι είχαν κριτική στάση απέναντι σ' αυτήτην καινούρια "ράτσα". Yποστήριζαν ότι, όσο κι αν τα ρομπότ εξελίσσονταν στο μέλλον,δε θα μπορούσαν ποτέ να νιώσουν όπως ένας άνθρωπος. Επέμεναν ότι μιά μηχανή μπορείνα διαθέτει μόνο "την αγαθότητα του λογισμού της, τη διαφάνεια και τη λειτουργικότητα...Η μηχανή αγνοεί τι θα πει πάθος, επιθυμία και τέχνασμα. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι μιά άγαμη μηχανή... Oι άνθρωποι μπορούν να επινοήσουν μηχανές που δουλεύουν, "σκέφτονται", ή μετακινούνται καλύτερα απ' αυτούς, αλλά δε μπορούν να τους δώσουντην ηδονή του να είσαι άνθρωπος. Ο άνθρωπος μπορεί να ξεπερνά αυτό που είναι,αντίθετα με τις μηχανές που δε θα ξεπεράσουν ποτέ αυτό που είναι".
Σκέψεις σα κι αυτές για τις μηχανές είχαν εκφραστεί, δέκα χρόνια πριν από το τέλος του μακρινού έτους 2000, από ένα από τα λαμπρότερα μυαλά εκείνης της εποχής. Στις μέρες μας βέβαια, ακούγονται σαν αφελή ανέκδοτα. Όταν ρώτησαν την Τίμη Θάλιον, το πρώτο ανδροειδές, να πει τη γνώμη της γι αυτούς που εκφράζαν παραπλήσιες σκέψεις, απάντησε: "Ουδέν σχόλιον! Η ερώτηση είναι υποτιμητική!" .
Βλέποντας κανείς τα δύο Έρτζκα να αγαπιούνται μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο του ξενοδοχείου, θα μπορούσε να σκεφτεί ότι οι άνθρωποι πάντα υπερέβαλλαν τη μοναδικότητά τους και υποτίμησαν τις δυνατότητες της τεχνολογικής έρευνας. Αυτά τα δύο εξελιγμένα ανδροειδή μοιάζουν με ερωτευμένα φλαμίνγκος και συμπεριφέρονται μεταξύ τους μ' ένα τόσο "ζεστό" και τρυφερό τρόπο που δίνουν την εντύπωση ότι η ικανοποίησή τους βρίσκεται πολύ πιό πέρα από τα ανθρώπινα πλαίσια. Εκείνη είναι σκαρφαλωμένη πάνω στο σώμα του αρσενικού, χρησιμοποιώντας τους ισχυρούς μαγνήτες που διαθέτους τα ανδροειδή γιά περιπτώσεις ανάγκης, και πιέζει διάφορα σημεία του γυμνού σώματος του αρσενικού συντρόφου της με τις άκρες των δακτύλων. Κάτω από τις μασχάλες, στη μέση του στήθους, στον τελευταίο σπόνδυλο της ραχοκοκκαλιάς, στα γόνατα. Το αρσενικό Έρτζκα μοιάζει να βρίσκεται σε έκσταση, αφημένο στις πρωτοβουλίες της. Αυτό το μονόπλευρο ερωτικό παιχνίδι διαρκεί περίπου ένα τέταρτο και μετά, ξεκινάει εκείνος. Το σώμα του αρχίζει να ατμίζει και οι κόρες των ματιών του μεγαλώνουν. Κατεβάζει το σώμα της στο πάτωμα και της δίνει ένα βαθύ φιλί που κάνει το σώμα της να φωτιστεί και να γίνει ημιδιαφανές. Μέσα σ' ένα σύννεφο ζεστών ατμών, το αυτόφωτο και σφριγηλό σώμα της κατρακυλάει σε μιά ιλιγγιώδη έκσταση, καθώς βγαίνουν απ' το στόμα της ήχοι που θυμίζουν παραδείσια πουλιά. Ακούγοντας αυτούς τους ήχους, μπορεί κανείς να καταλάβει καλύτερα ένα σχόλιο, στη διάρκεια μιάς συνέντευξης, ενός από τα δύο ανθρώπινα πλάσματα που παντρεύτηκαν ανδροειδή. "Νιώθω σα να έχω σχέση μ' ένα πουλί", είχε πει ο πιό ντροπαλός από τους δυό..."
