Γι αυτό και γιατί...
Γι αυτό, αρμενίζει μοναχό του, γι αυτό τόσοι/ες ελάχιστοι/ες το επισκέπτονται. Γιατί ένας κήπος, σα κι αυτόν που υπάρχει εκεί μέσα, δε λέει τίποτα σήμερα που υπάρχουν ανθοπωλεία που πουλάν "βαλσαμωμένα" λουλούδια, τριάντάφυλλα που δε μυρίζουν, τριαντάφυλλα κλεισμένα μέσα σε δοκιμαστικούς σωλήνες ιατρικών εργαστηρίων...
Γιατί αν ο τίτλος του blog ήταν, "Μπείτε μες τον τεκέ του Νούρου", σα μαγνήτης θα τραβούσε αρσενικούς επισκέπτες.
Γιατί η αυριανή Διεθνής Υπερδύναμη, εκτός της Κίνας, είναι η Διεθνής των Ναρκωτικών. Και γιά να εξηγούμαστε, άλλο πράγμα είναι να συναντήσεις ανθρώπους της καρδιάς, να φάτε, να πιείτε, να μιλήσετε και στο τέλος, αν προκύψει, ν΄ανάψει κι ένα τσιγάρο με χασισάκι, και άλλο να ξεκινήσει κανείς μ΄αυτό γιά να μπορέσει να σταυρώσει δυό λέξεις. Αυτό μοιάζει με το "ποιός ο λόγος να μιλάμε όταν μπορούμε να επικοινωνούμε;".
Αλλά όλ΄αυτά είνα παραπανίσια λόγια. Ο κόσμος οδηγείται με φρενήρη ταχύτητα προς ......... (συμπληρώστε όποια λέξη σας ταιριάζει) και τίποτα, μα τίποτα, δε μπορεί να αντιστρέψει αυτή την πορεία. Δε συμφέρει οικονομικά, άλλωστε. Ίσως, μόνο ένας νέος και συνεχής ΜΑΗΣ του ΄68 που δε θ΄αφήσει το σύστημα, τ΄αριστερά κόμματα και τη χλιαρή δυσκοιλιότητα των νοικοκυραίων, να τον σβήσουν.
Έτζι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου