Φώτα απ΄τις τσέπες του παλτού του..
Εψές το βράδυ πέρασε ξανά και πάλι ο Κώστας Μασσέλος (Νούρος) και φώτα έβγαιναν μες απ΄τις τσέπες του παλτού του. Πέρασε με μιά ξαφνική βιτσιά του ανέμου πάνω απ΄τις κορφές των δέντρων, ημιδιάφανος.
Νόμιζα πως δε θα το κουνούσε απ΄τον κήπο του αλλά, ποιός ξέρει γιατί, του κάπνισε να κάνει μιά τσάρκα. Έτζι, πέρασε τρεμουλιάζοντας μες το σκοτάδι, πέταξε προς τον τοίχο της πρόσοψης και σταμάτησε σ΄ένα μπαλκόνι ικτερικά φωτισμένο.
Ίσιωσε κάπως με την ανάστροφη της παλάμης τα μαλλιά του και έμεινε ακίνητος γιά μερικά λεπτά. Κάτι παρατηρούσε μέσα εκεί, δεν ήθελε να τον πάρουν είδηση. Εγώ τον έβλεπα από τον έκτο. Μετά, έκανε ένα τίναγμα και κινήθηκε, με την πλάτη προς το έδαφος. Έκανε κάποιες αδιόρατες κινήσεις με τα χέρια του προς τη σελήνη που ήταν κατακόκκινη, και χάθηκε προς το βάθος του δάσους, αφήνοντας μιά σειρά από διακεκομένα φωτεινά στίγματα πίσω του.
Στη σύντομη διάρκεια αυτού του συμβάντος, κάπου πολύ μακριά, τα πράγματα συνέχιζαν απρόσκοπτα την πορεία τους. Το πλοίο συνέχισε να βουλιάζει, οι προβολείς των φορτηγών να τεμαχίζουν το σκοτάδι, τα νέα παιδιά να χάνονται, το ένα μετά το άλλο, τα χάπια και οι ουσίες να πληθαίνουν στο αίμα, τα δέντρα να βογγάν απελπισμένα με φωνές που κανείς δεν ακούει, τα κανάλια να τρώνε τις ίδιες τους τις σάρκες παχαίνοντας και διαδίδοντας με επιταχύνσεις τις ημερήσιες δόσεις θανάτου.
"Fuck off ", μουρμούρισε ένας ηλεκτρολόγος στο Περιστέρι και έκλεισε το φως γιά να παραδοθεί στους εφιάλτες της νύχτας...
- "Αχ, μαζί σου" (1929) (Γ.Δραγάτση-Ογδοντάκη) Νούρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου