Φαίνονται πολύ παράξενα αυτά που ψάχνω, έτσι δεν είναι; Ξέρω πως, μάλλον, είμαι ο μοναδικός που ψαρεύει σ΄αυτά τα θολά νερά και πως οι αποδέκτες/τριες κυμαίνονται από ελάχιστους/ες έως κανένας/μιά. Είναι σα να βρίσκομαι στο βυθό μιάς θάλασσας και να επιμένω να φυτέψω μιά πορτοκαλιά. Αυτός ο άνθρωπος όμως, ο Νούρος, ήταν πολύ ιδιαίτερος κι αυτό τον έκανε απρόβλεπτο στις φωνογραφήσεις. Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμιά μαρτυρία από ανθρώπους που τον είχαν ακούσει να τραγουδάει σε μαγαζιά. Ήταν χαλαρός, φιλικός και ταυτόχρονα, λίγο απόκοσμος. Πιστεύω πως πρέπει να ήταν και πολύ μόνος. Εννοώ αυτή τη μοναξιά που δεν έχει να κάμει με το πόσους/ες συναντάμε, πόσο είμαστε αγαπητοί/ές, πόσο πολύ κινούμαστε μέσα στ΄ανθρωπαριό. Μιλάω γιά κείνη τη βαθύτερη μοναξιά, τη μπλεγμένη μέσα σε υγρά φύκια, που σ΄εμποδίζει να "συμπλεύσεις". Όταν τραγουδούσε, στους δίσκους τουλάχιστο, έδινε την εντύπωση ότι ήταν κλεισμένος σε μιά διαφανή φούσκα, σα κι αυτές που ζωγράφιζε ο Ιερώνυμος Μπος. Ακόμα κι ο Ογδοντάκης που τού΄παιζε βιολί σους μανέδες του, αν και φαίνεται πως αλληλοεκτιμιόντουσαν πολύ, ήταν απέξω απ΄τη φούσκα. Μέσα είναι μόνο ο Νούρος, μόνος με τον εαυτό του και τα διπλά νοήματα των στίχων που τραγουδάει. Το ότι, ουσιαστικά, εκτελεί κομμάτια προωρισμένα γιά εμπορικούς σκοπούς, φαίνεται να είναι επουσιώδης λεπτομέρεια γι αυτόν. Μπορεί να μου πει κανείς, όλ΄αυτά είναι αποκυήματα της φαντασίας σου, ο άνθρωπος ήταν επαγγελματίας, έκανε καλά τη δουλιά του. Καθόλου όμως δε δίνει αυτή την αίσθηση. Ας μη ξεχνάμε ότι κι αυτός και ο Νταλγκάς, τραβήχτηκαν γρήγορα από τη δισκογραφία. Μόνο μιά φορά ακούγεται "γήινος" στους δίσκους που χτύπησε. Μόνο στη φωνοληψία του τραγουδιού του Παντελίδη "Ο ψύλλος", όπου τραγούδησε η Ρίτα η Αμπατζή κι ο ίδιος έτυχε να είναι παρών την ώρα που γραφόταν το τραγούδι. Εκείνο το απλό "γειά σου, ρε Ρίτα!" που της αμόλησε είναι, γιά μένα, ο πιό χαλαρός, ο πιό φυσικός, ο πιό προσωπικός χαιρετισμός μέσα σ΄όλη τη δισκογραφία (βλ. http://www.elkibra-Ritaabadzi.blogspot.com/ - τίτλος ανάρτησης: Σε βλέπω Αμπατζή...(σκηνή από φωνοληψία) .
Ξανακατεβάζω τον "Ψύλλο" γιά να τον ακούσετε, προς το τέλος της φωνοληψίας.
http://www.fileden.com/files/2008/6/6/1947074/O%20psillos%20(1931)%20Pandelidi.mp3
Το "ΟΛΟ ΟΥΖΟ" πάντως, φαίνεται ν΄ανήκει σ΄αυτή την κατηγορία τραγουδιών όπου αναπτύσσονται μηχανισμοί "προώθησης" μυνημάτων προς τους συμπατριώτες Μικρασιάτες, χρησιμοποιώντας σα μέσι το εμπορικό κατεστημένο των δισκογραφικών εταιριών. Μιά ενστικτώδης "προ-άσκηση" πριν την επιβολή λογοκρισίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου