"Βραδυάζει κι απελπίζουμαι,
νυχτώνει και δακρύζω..."
1937
Το κακό παραπήγε... Οι Μικρασιάτες λύνουν και δένουν μέσα στις εταιρίες δίσκων, μ΄όλ΄αυτά τα μαραζιάρικα... Η Ελλάδα πρέπει να πάει μπροστά, ν΄αναπτυχθεί. Η οικονομία πρέπει να τρέξει. Άσε που. έτσι και νικήσει ο Χίτλερ θα είμαστε και ανάμεσα στα εκλεκτά έθνη... Δε γίνεται να καθόμαστε και να φιλοσοφούμε... ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ! Τέλος (εν μέρει...). Ο μανές απαγορεύεται στην Ελλάδα, επειδή θυμίζει Τουρκία. Ο μανές απαγορεύεται στην Τουρκία, επειδή θυμίζει Ελλάδα...
2012
Παγκοσμιοποίηση. Οι οικονομίες πρέπει να τρέξουν ακόμα περισσότερο. Πιό γρήγορα, πιό γρήγορα, πιό γρήγορα...(ως το γκρεμό...) Οι νέοι επιχειρηματίες εκπαιδεύονται από coach του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου, γενικώς του αθλητισμού. Ο πήχυς, όσο πιό ψηλά γίνεται. Αποτελεσματικότητα! Δε χρειάζεται, πλέον, ν΄απαγορευτεί τίποτα. Όλα ενσωματώθηκαν στη φρενίτιδα του παιχνιδιού. "Τα θέλεις όλα δικά σου!" Θες ν΄ακούς μανέδες; Άκου τους. Η μηχανή δε βλάπτεται, είναι αυτοτροφοδοτούμενη. Άκου ότι θες, το πρωί όμως θα γυρίσεις στην (κρεατο)μηχανή... ΟΚ?
Και μην ξεχνάτε πως, "ο όγκος των εμπορικών ανταλλαγών είναι σήμερα σαράντα πέντε φορές λιγότερο σημαντικός από τον όγκο κίνησης των κεφαλαίων"..."διότι ο κινητήρας (της οικονομίας) δεν είναι πιά η υποδομή της υλικής παραγωγής, ούτε η υπερδομή, αλλά η αποδόμηση της αξίας, η αποσταθεροποίηση των αγορών και των πραγματικών οικονομιών, ο θρίαμβος μιάς οικονομίας απαλλαγμένης από τις ιδεολογίες, τις κοινωνικές επιστήμες και την ιστορία, μιάς οικονομίας απαλλαγμένης από την Οικονομία και παραδομένης στην καθαρή κερδοσκοπία, μιάς δυνητικής οικονομίας απαλλαγμένης από τις πραγματικές οικονομίες (όχι βεβαίως πραγματικά αλλά δυνητικά - σήμερα όμως αυτό ακριβώς συμβαίνει: τη δύναμη δεν την κατέχει η πραγματικότητα, αλλά η δυνητικότητα μιάς μολυσματικής οικονομίας που συναντά έτσι όλες τις άλλες μολυσματικές διαδικασίες. Η οικονομία ξαναγίνεται το παραδειγματικό θέατρο της επικαιρότητας με την έννοια αυτή - ως χώρος ειδικών εφέ, απρόβλεπτων συμβάντων ενός ανορθολογικού παιχνιδιού". (Η διαφάνεια του κακού - Jean Baudrillard, σελ. 44, εκδ.ΕΞΑΝΤΑΣ-ΝΗΜΑΤΑ)
νυχτώνει και δακρύζω..."
1937
Το κακό παραπήγε... Οι Μικρασιάτες λύνουν και δένουν μέσα στις εταιρίες δίσκων, μ΄όλ΄αυτά τα μαραζιάρικα... Η Ελλάδα πρέπει να πάει μπροστά, ν΄αναπτυχθεί. Η οικονομία πρέπει να τρέξει. Άσε που. έτσι και νικήσει ο Χίτλερ θα είμαστε και ανάμεσα στα εκλεκτά έθνη... Δε γίνεται να καθόμαστε και να φιλοσοφούμε... ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ! Τέλος (εν μέρει...). Ο μανές απαγορεύεται στην Ελλάδα, επειδή θυμίζει Τουρκία. Ο μανές απαγορεύεται στην Τουρκία, επειδή θυμίζει Ελλάδα...
2012
Παγκοσμιοποίηση. Οι οικονομίες πρέπει να τρέξουν ακόμα περισσότερο. Πιό γρήγορα, πιό γρήγορα, πιό γρήγορα...(ως το γκρεμό...) Οι νέοι επιχειρηματίες εκπαιδεύονται από coach του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου, γενικώς του αθλητισμού. Ο πήχυς, όσο πιό ψηλά γίνεται. Αποτελεσματικότητα! Δε χρειάζεται, πλέον, ν΄απαγορευτεί τίποτα. Όλα ενσωματώθηκαν στη φρενίτιδα του παιχνιδιού. "Τα θέλεις όλα δικά σου!" Θες ν΄ακούς μανέδες; Άκου τους. Η μηχανή δε βλάπτεται, είναι αυτοτροφοδοτούμενη. Άκου ότι θες, το πρωί όμως θα γυρίσεις στην (κρεατο)μηχανή... ΟΚ?
Και μην ξεχνάτε πως, "ο όγκος των εμπορικών ανταλλαγών είναι σήμερα σαράντα πέντε φορές λιγότερο σημαντικός από τον όγκο κίνησης των κεφαλαίων"..."διότι ο κινητήρας (της οικονομίας) δεν είναι πιά η υποδομή της υλικής παραγωγής, ούτε η υπερδομή, αλλά η αποδόμηση της αξίας, η αποσταθεροποίηση των αγορών και των πραγματικών οικονομιών, ο θρίαμβος μιάς οικονομίας απαλλαγμένης από τις ιδεολογίες, τις κοινωνικές επιστήμες και την ιστορία, μιάς οικονομίας απαλλαγμένης από την Οικονομία και παραδομένης στην καθαρή κερδοσκοπία, μιάς δυνητικής οικονομίας απαλλαγμένης από τις πραγματικές οικονομίες (όχι βεβαίως πραγματικά αλλά δυνητικά - σήμερα όμως αυτό ακριβώς συμβαίνει: τη δύναμη δεν την κατέχει η πραγματικότητα, αλλά η δυνητικότητα μιάς μολυσματικής οικονομίας που συναντά έτσι όλες τις άλλες μολυσματικές διαδικασίες. Η οικονομία ξαναγίνεται το παραδειγματικό θέατρο της επικαιρότητας με την έννοια αυτή - ως χώρος ειδικών εφέ, απρόβλεπτων συμβάντων ενός ανορθολογικού παιχνιδιού". (Η διαφάνεια του κακού - Jean Baudrillard, σελ. 44, εκδ.ΕΞΑΝΤΑΣ-ΝΗΜΑΤΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου