Βλέποντας το τηλεοπτικό πρόγραμμα της Μπήλιως Τσουκαλά "Έχει γούστο", άκουσα την Κα Άννα Διαμαντοπούλου να λέει ότι μπήκε σε διάφορα blogs και είδε πως ανταλάσσονταν επιχειρήματα σ΄ότι αφορούσε το θέμα ότι οι "ρεμπέτισσες" τραβήχτηκαν από τη δισκογραφία όταν χτύπησε μέσα τους το βιολογικό τους ρολόι, πράγμα με το οποίο δε φάνηκε να συμφωνεί. Σαν απόδειξη ανέφερε τη Ρόζα, τη Γεωργακοπούλου και την Μπέλλου.
Μέχρι εδώ θα ήθελα να σχολιάσω ότι, πληκτρολογώντας "βιολογικό ρολόι" στο Google δε βρήκα συζητήσεις γύρω απ’ το συγκεκριμένο θέμα. Εγώ έκφερα αυτή την άποψη και η Κα Διαμαντοπούλου έπεσε μέσα στο blog μου "Thorax and mind".
Όσο αφορά τα τρία ονόματα, δεν έχει άδικο. Η Ρόζα συνέχισε ως το τέλος, ακόμα και γιατί άργησε πολύ να την εγκαταλείψει η φωνή της. Η Γεωργακοπούλου συνέχισε μέχρι κάποιο σημείο. Μετά, είχε τεντωμένες τις κεραίες της και επενέβαινε όταν ειπωνόταν κάτι που την αφορούσε και η ίδια δε συμφωνούσε. Η Μπέλλου συνέχισε, τραγούδησε και άλλα τραγούδια, στάθηκε τολμηρή, όπως σ΄όλη τη ζωή της.
Το βιολογικό ρολόι που λέγαμε...
Αυτό που έλεγα στο blog και, μάλλον, δε το κατάλαβε η Κα Διαμαντοπούλου ήταν ότι (με δυό κουβέντες) η συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιστριών του Μικρασιάτικου και του πρώιμου ρεμπέτικου αποσύρθηκε, από τη δισκογραφία κυρίως.
Μιλάμε γι αυτές που το συγκεκριμένο CD αναφέρεται. Παντρεύτηκαν, βαρέθηκαν, τα χρόνια περνούσαν, δε το βρήκαν ιδιαίτερα προσοδοφόρο, δεν είδαν φως στο βάθος του τούνελ, τις απέσυραν οι άντρες τους, άλλαξαν οι εποχές και άρχισαν να ντρέπονται, κάποια απ΄όλ΄αυτά ή και όλα μαζί συνέβηκαν. Στην επιφάνεια των πραγμάτων. Η προσωπική μου άποψη είναι πως οι γυναίκες είναι προικισμένες απ’τη φύση με διορατικότητα και δεν είναι αυτοκαταστροφικές. και το ρεμπέτικο, η πορεία μέσα σ΄αυτό, το τραγούδισμα στα μαγαζιά κλπ. κλπ., κουβαλάει πολύ αυτοκαταστροφικό μέσα του. Διαφωνείτε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου