Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010



Γεωργία Μπλάνα

Ότι κι αν πλησίαζα στη ζωή μου τ΄ακουμπούσα με διαφορετικό, με δικό μου τρόπο. Πάντα τό΄κανα αυτό, πάντα πήγαινα κόντρα και πάντα θα το κάνω, απέναντι σ΄αυτά που θεωρούνται, γενικά κι αφηρημένα, σαν αυτονόητα. Απ΄αυτό το πνεύμα διαπνέονται τα blogs  μου και ξέρω ότι φαίνεται. Καλό ή κακό, δεν έχει σημασία. Σημασία για μένα έχει να μη προδίνω τον εαυτό μου, να παραδέχομαι τη μοίρα μου και να φοράω δικό μου καπέλο.

Έτζι, η εποχή στο ρεμπέτικο μετά το ΄40, μ΄αφήνει αδιάφορο, με πολλές εξαιρέσεις βέβαια. Ξημέρωσε ένας καινούριος κόσμος, μας χτυπήσαν δραματικές περιπέτειες, η ψυχοσύνθεση άλλαξε. Συμπονώ, αλλά οι μετέπειτα μουσικές δε μ΄ακουμπάν, όπως αυτές της μαγικής δεκαετίας του ΄30.

Όμως, πονάω κι αγαπάω πολύ τις γυναίκες. Όλ΄αυτά τα κοριτσόπουλα που φαντασιώνονταν ότι θα γίνουν πετυχημένες τραγουδίστριες και δοκίμασαν τη τύχη τους στην ανδροκρατούμενη δισκογραφία. Η πλειοψηφία εξαφανίστηκε γιά διάφορους λόγους Αποσύρθηκαν μόνες τους, τις απέσυραν, είδαν το αδιέξοδο, διαλέγετε και παίρνετε. Κάποιες απ΄αυτές είχαν εκπληκτικές φωνές. Η Μαρίκα Καναροπούλου, για παράδειγμα, ήταν μεγάλη τραγουδίστρια κι εξαφανίστηκε.

Χτες, από μιά σύμπτωση, άκουσα μέσα στο πολύτιμο sealabs μιά τραγουδίστρια της δεκαετίας του ΄50 που την αγνοούσα. Γεωργία Μπλάνα, τ΄όνομά της. Όταν άκουγα παλιά το "Στα κάτεργα κατάδικος" του Τατασόπουλου, δεν είχα την ωριμότητα να προσέξω ότι υπήρχε και μιά δεύτερη γυναικεία φωνή, αυτή της Γεωργίας Μπλάνας. Την άκουσα τώρα λοιπόν, στα 13 τραγούδια που υπάρχουν στις λίστες του sealabs. Μού΄κανε εντύπωση η φωνή της. Μου θύμιζε αρκετά τις παλιότερες του ΄30, λίγο το μέταλλο της Μηττάκη, ένιωσα ότι η φωνή της πατούσε γερά κι ότι η άρθρωσή της ήταν πολύ καλή. Εκφραστική. Ένιωσα ακόμα πως αν είχε δίπλα της ένα μουσικό, σα τον Τσιτσάνη ας πούμε, που θα τη δίδασκε, θα μπορούσε, ίσως, να κάνει σπουδαία τραγούδια.

Ποιά ήταν αυτή η γυναίκα;  Έψαξα στο Διαδίκτυο και δε παραξενεύτηκα που απογοητεύτηκα. Ποιός ενδιαφέρεται για τέτοια πράγματα, για τραγουδίστριες που δε συνέχισαν, που τις πήρε το μαύρο ποτάμι, που δε τις φώτισαν οι προβολείς... T΄όνομά της υπάρχει σε 1-2 CD´s που θέλουν να πουλήσουν και, τίποτ΄άλλο. Εδώ δε γράφουν και δε ψάχνουν για τη Ρίτα Αμπατζή, το μεγαθήριο, για τη Γεωργία Μπλάνα θα γράψουν;

Αν, κατά λάθος, διαβάσετε αυτές τις γραμμές και τυχαίνει να ξέρετε κάτι, κάποια φωτογραφία της, κάτι, θα ήμουν ευγνώμων αν αφήνατε ένα μήνυμα.

Αντιγράφω πρόχειρα δισκογραφικά στοιχεία, δανεισμένα από το sealabs

1.   Στα κάτεργα κατάδικος (1951), Τατασόπουλου - Μπίνης, Γ. Μπλάνα
2.   Η Ελένη απ΄τη Δράμα (1955), Μπιττίνη, Τρίμμη - Γ.Μπλάνα, Β. Περπινιάδης
3.   Τ΄ορφανό (1955), Μπιττίνη, Τρίμμη - Γ. Μπλάνα
4.   Το χελιδόνι μου (1956), Aγγελή, Τρίμμη - Γ. Μπλάνα
5.   Για μένα σύρε το χορό (1956), Μπιττίνη - Γ. Μπλάνα
6.   Δε θέλω προίκα (1956), Αγγελή, Τρίμμη - Γ. Μπλάνα
7.   Παντρεύεται η Αναστασιά (1956), M. Χρυσαφάκη - Γ. Μπλάνα
8.   Μιά λυγερή απ΄τη Λειβαδιά (1956), Mπιττινή - Γ. Μπλάνα
9.   Τρεις βοσκοπούλες (1956) Μ. Χρυσαφάκη - Γ. Μπλάνα
10. Εγώ είμαι μιά αμαρτωλή (1956) Β. Περπινιάδη - Γ. Μπλάνα

Αχρονολόγητα

1.   Η γυναίκα που μ΄αρέσει, Μπιττίνη - Γ. Μπλάνα
2.   Είδα μιά Θεσσαλιώτισσα, καλαματιανός - Γ. Μπλάνα


(απομένει δείγμα της φωνής της)

Δεν υπάρχουν σχόλια: