Το να αρνείται μιά γυναίκα, άμεσα ή έμμεσα, τις λειτουργίες του βιολογικού της ρολογιού (σ΄ότι αφορά στην τεκνοποιία, δηλαδή στη συνέχιση της ζωής) και να το βιώνει σαν αρνητικό παράγοντα, σα καθυποταγή σε μιά σκλαβιά είναι, κατά τη γνώμη μου, μιά εφηβική και τυφλή αντίδραση. Γιά να μη παρεξηγούμαστε, δε μιλάω γιά προγραμματισμό του πότε θα κάνει παιδιά, ούτε καν αν θα μπει σ΄αυτή τη διαδικασία. Αν μιλήσουμε γιά γυναίκες που αφιερώνουν τη ζωή τους σ΄ένα όραμα ή σε μιά καριέρα, είναι προσωπικό τους δικαίωμα. Αν μιλήσουμε όμως γιά διπλά παιχνίδια, γιά καριέρα με εντατικούς ρυθμούς και οικογένεια, το ένα από τα δύο υπολειτουργεί και αυτό είναι συνήθως τα παιδιά. Αυτά πληρώνουν το τίμημα. Αυτό δείχνει καθημερινά αυτή η πρακτική. Τα παιδιά χρειάζονται μιά μάνα και ένα πατέρα. Τα οράματα, οι ιδεολογίες, οι καριέρες τους είναι παντελώς αδιάφορα. Η βασική ραχοκοκκαλιά του κόσμου μας που φτιάχτηκε απ΄τους άντρες είναι ένα εκτρωματικό και νευρωτικό αδιέξοδο και μοναδική του κατάληξη είναι η ολική καταστροφή. Αν υπάρχει αντι-πρόταση, ας βγει στον αέρα. Αυτό είναι, άλλωστε, αυτό που χρειάζεται ο κόσμος μας σήμερα. τη γυναικεία αντι-πρόταση!
Το τρέχον μοντέλο σήμερα είναι μιά σούπερ-γυναίκα που παλεύει, εναγωνίως, να αποδείξει ότι μπορεί να συμβαδίσει με ανδρικούς ρυθμούς, υιοθετώντας ανδρικές πρακτικές και συμπεριφορές. Ας το παραλληλίσουμε με το αναμενόμενο ότι, το 2050 το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε Μεγαπόλεις. Ήδη αυτή τη στιγμή ογκούται το τεράστιο πρόβλημα εγκληματικότητας από τη μεριά μπερδεμένων παιδιών χωρίς ιδεολογία, χωρίς μοντέλα με τα οποία να εναρμονίζονται, με γονείς που δε ξέρουν, δε καταλαβαίνουν και δε προλαβαίνουν, απλώς τρέχουν. Τα έτοιμα χρήματα και η ιδιοκτησία που παραδίδονται σε παιδιά με συναισθηματικά κενά είναι ότι χειρότερο μπορεί να τους συμβεί.
Τέτοια πράγματα εννοούσα όταν έγραφα γιά το βιολογικό ρολόι εκείνων των γυναικών που ήταν "ελεύθερες ρεμπέτισσες" και αποσύρθηκαν. Σ΄εκείνες οδηγούσε το ένστικτο...
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου