Όταν έχει πλεύσει κανείς για πολλά χρόνια μέσα στη θάλασσα του Ρεμπέτικου και δεν έχει "πνιγεί" ή  "κολλήσει" στο βυθό του, περνάει από διάφορα στάδια, σαν: τον αρχικό τυφλό έρωτα, την τριβή και την εμβάθυνση στο υλικό, τη δημιουργία ερωτηματικών, επανατοποθετήσεων, επανακάμψεων και επαναφορών στον αρχικό έρωτα και τελικά, στην εδραιωμένη, ώριμη αγάπη που δε πρέπει να σημαίνει ακλόνητη πίστη σε αμετακίνητα συμπεράσματα.