από το βιβλίο του Κώστα Βλησίδη, ΣΠΑΝΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ (1929-1959), εκδόσεις του ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ, σελ. 240

 Γιάννης Σκουριώτης*– Κοινωνιολογική Έρευνα, τχ.1 [Απρίλιος-Ιούνιος 1957] και τχ. 2-3 [Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 1957]

 «...Από πολιτιστική όμως και ψυχοπλαστική άποψη, σαν περιεχόμενο (τα ρεμπέτικα) είναι φθοροποιά και γιά τούτο η διάδοσή τους είναι κοινωνικά επιζήμια. Αυτά πρέπει ν΄αφήνονται κλεισμένα στον δικόνε τους κύκλο, απ΄όπου και πάλι θα κάνουν τη ζημιά τους όπως είπαμε παραπάνω (αριθ. 10) αλλά τουλάχιστον θα την κάνουν έμμεσα και περιορισμένα.¨Ωσπου η μεταβολή του οικονομικού και κοινωνικού συστήματος να εξαφανίσει τη ρίζα του κακού, δηλαδή τους άρρωστους κύκλους καθεαυτούς».

”... Αλλά και περισσότερο από καθε άλλον λαό θα είχαμε ζημιά με την ακαταλόγιστη καλλιέργεια και διάδοση του ρεμπέτικου, που μας ξεμακραίνει από τα άλλα, τόσο άξια και λεβέντικα δημοτικά μας γιά να μας ταυτίσει με τα μολυσμένα και ξενότροπα

προϊόντα του κοινωνικού μας βούρκου και τις ακόμα χειρότερες απομιμήσεις τους – σε μιά αχαρακτήριστη προσπάθεια εκφαυλισμού του ύγειου λαϊκού αισθήματος που ως τώρα προσεκτικά τα κρατούσε στο περθώριο της οικογενειακής και της κοινωνικής μας ζωής»

* γνωστός μαρξιστής διανοητής και μεταφραστής του Κεφαλαίου του Μαρξ.