Καλημέρα, Κε Elkibra...

Σκαρφαλωμένος πάνω στο κεφάλι σας, στο βορειότατο ακρωτήριο του νου και με τα μάτια σας στηλωμένα στο πέλαγο, προσμένετε να σκάσει μύτη πάνω απ΄τη γραμμή του ορίζοντα το καράβι. Με λευκά, μαύρα ή καθόλου πανιά. Κι ακόμα κι αν δε φανεί υπάρχει τουλάχιστο η εδραιωμένη βεβαιότητα ότι η θάλασσα δε πιάνει φωτιά. Άλλωστε, οι άνεμοι μοιάζουν να κοπάζουν...