Ξηγιόμαστε στα κουτουρού
ώσπου να μπούμε στην ψειρού...
ένας απλός και μεστός μάγκικος στίχος
με παντοτεινά σύγχρονες εφαρμογές
Υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος Ρεμπέτικων τραγουδιών που, άμεσα ή έμμεσα, αναφέρονται στη φυλακή. Αυτά που αναφέρονται άμεσα είναι όλα θλιμένα, βαριά και με μελαγχολικούς στίχους.
Υπάρχει ΕΝΑ, ΜΟΝΑΔΙΚΟ, του Κωστή Μπέζου(;) που δεν ανήκε στη μαγκιά, όπου η φυλακή παρουσιάζεται σα παιχνιδάκι. Ο Κωστής ήταν ένας έξυπνος και ικανός μουσικός που έπαιξε με το θέμα της μαγκιάς και, προφανώς, δεν ήξερε τι εστι βερύκοκο...
Αν σας ενδιαφέρει γι αυτόν μπορείτε να διαβάσετε στο
Εγώ σας δίνω το τραγούδι του "Η φυλακή είναι σχολείο" (1931), τραγουδισμένο από τον ίδιο
και δυό από τα άλλα. Το πρώτο, ο "Φυλακισμένος" (1931) του Μικρασιάτη Γ. Δραγάτση (Ογδοντάκη) με τον Ζαχαρία Κασιμάτη,
και το δεύτερο, "Ο μελλοθάνατος" (1935) του Πολίτη Γρηγοράκη Ασίκη, τραγουδισμένο επίσης από τον ίδιο
ΥΓ. Αναγνωρίζω και καταλαβαίνω ότι το τραγούδι του Μπέζου είναι πιό ευκολοκατάπιωτο μουσικά. Όμως, κάθε τι που λάμπει δεν είναι χρυσός...
Καλημέρα νέε μου φίλε, χρησιμοποίησα ένα σχέδιό σου εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://mavrosgatos.blogspot.com/2011/01/blog-post_13.html
Αν έχεις αντίρρηση πες μου να το αφαιρέσω.
Σ;ο)