Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

Δικτατορία του μπουζουκιού, αδιαφορία και "ρατσισμός"...




Δηλαδή
με συγχωρείτε, τι θέλουν να πουν μ΄αυτές τις φωτογραφίες και μ΄αυτό τον τίτλο; Ότι το μπουζούκι (η δικτατορία δηλαδή του μπουζουκιού), ποτέ δε πεθαίνει; Ένας φίλος με πληροφόρησε, καταχαρούμενος , γιά ένα CD που βγήκε (;) (θα βγει;) όπου παίζουν κάποιοι μουσικοί και τραγουδούν μικρά παιδιά διάφορα "ρεμπέτικα". Βεβαίως, συγκαταλέγεται η θρυλική "Φραγκοσυριανή" άλλα και τραγούδια που μιλάν γιά ναργιλέδες κλπ. Καταπληκτικό νέο! Το "ρεμπέτικο" όσο πάει και εξαπλώνεται. Κυρίως, τα χασικλίδικα τραγούδια. Πρίμα... Όλα πάνε καλά. Το "ρεμπέτικο" να μπει και στα σχολεία, να τραγουδάνε δάσκαλοι και μαθητές μαζί...
Η Κίνα διαθέτει, αυτή τη στιγμή, 50.000.000 άριστα καταρτισμένους πιανίστες που περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία γιά να ξεχυθούν στον υπόλοιπο κόσμο. Κάτι παραπλήσιο, υποθέτω, θα κάνουμε κι εμείς...
Τι προσμένουν άραγε όλ΄αυτά τα παιδιά; Πιστεύουν στ΄αλήθεια ότι το μπουζούκι, σα κύριο όργανο ορχήστρας, έχει μέλλον;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου