Γιατί γράφτηκε το παρακάτω;

Είναι γνωστό ότι πολλοί νέοι και πολύ λιγότερες νέες αγαπούν/λατρεύουν το Μικρασιάτικο και ρεμπέτικο τραγούδι. Επειδή οι πληροφορίες γιά την περίοδο πριν το πειραιώτικο ρεμπέτικο είναι ελάχιστες, επειδή...επειδή, οι περισσότεροι/ες νομίζουν ότι όλα ξεκινάν με το Μάρκο Βαμβακάρη. Η περίοδος της πειραιώτικης μαγκιάς είναι μιά εποχή που καταπίνεται αμάσητη, σα κάτι γοητευτικό και ελκυστικό. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ακόμα και τα πιό γοητευτικά πράγματα όμως περιέχουν άφθονα σκουπίδια. Οι φακές είναι πολύ νόστιμο φαγητό αλλά, πριν τις σημερινές «καθαρές» φακές του super market, οι νοικοκυρές τις καθάριζαν, βγάζοντας τα πετραδάκια και άλλα μικροσκουπίδια. Η παρaκάτω διήγηση για τον εικονιζόμενο στη φωτογραφία νεαρό νταβατζή-«μάγκα» είναι βέβαια προϊόν φαντασίας, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει ότι τέτοιες καταστάσεις υπήρχαν, όπως και υπάρχουν. Σύμφωνα με τη διήγηση, ο παρακάτω νεαρός «μάγκας» είναι ένα σκουπίδι μιάς μπερδεμένης κοινωνικής ομάδας, σε περίοδο δύσκολων κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών. Γιά μένα, δεν είναι καθόλου μάγκας. Είναι ένα νεαρό, ανθρώπινο ράκος. Εξακολουθώ να κρατάω ψηλά το σύμβολο του πραγματικού μάγκα, είτε γιά το τότε, είτε γιά το σήμερα, αλλά δεν εννοώ βέβαια τέτοιους. Eίναι σχεδόν αδύνατο σ΄ένα νέο άτομο να συγκεντρώνει τα σωστά στοιχεία που διέπουν ένα γνήσιο μάγκα. ΄Αρα, η επόμενη ανάρτηση με τίτλο "Ο μάγκας", θα αναφέρεται σε άτομα ώριμα που δε νιώθουν πιά την ανάγκη να επιδεικνύονται, που έχουν καταλάβει το παιχνίδι της ζωής και αποσύρονται σ΄έναν ήρεμο δρόμο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γίνονται ξε-μάγκες , γιά να χρησιμοποιήσω τη λέξη του Βαγγέλη Παπάζογλου από το ομώνυμο τραγούδι.