Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010





Η εξάρθρωση των ανθρώπινων ριζών και η εξασθένιση της οποιασδήποτε λαϊκής παράδοσης είναι ταυτόσημα με την έννοια της παγκοσμιοποίησης.
Ο σκοπός της είναι ένας ανθρώπινος πληθυσμός ανώνυμων καταναλωτών με κοινά χαρακτηριστικά, κοινή μουσική και καραυγαλέο γούστο.


Ένα πλάσμα σα τη Lady Gaga εξυπηρετεί προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα άμορφο πλάσμα που δε προσφέρει απολύτως τίποτα, πέρα από ένα θέαμα που είναι κι αυτό μέτριο, ευκολόληπτο  και "χαρούμενο" αλλά, κενό από περιεχόμενο. Αυτό ακριβώς που προβάλλεται σα συνταγή κοινής νοημοσυνης μιάς "φιλελεύθερης" και όλο και περισσότερο αποβλακωμένης κοινωνίας.

Η Lady Gaga όμως χρησιμοποιεί άψογα τις υπηρεσίες του Youtube και πλαταίνει όλο και περισσότερο τις παρεμβολές της σε θέματα που ακουμπάν.











Η τεχνολογία στην υπηρεσία του θεάματος που παραπέμπει στους μονομάχους του Colosseum της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.




για το μεγάλο ταξίδι ;


Για να μην ακούγομαι όμως σα ρομαντικός και με αποξηραμένη αριστερή φρασεολογία, ας δούμε τη πικρή αλήθεια.

Οι δρόμοι που ακολουθεί η σημερινή βιομηχανία θεάματος είναι, αντικειμενικά, γοητευτικοί. Λίγα πράγματα είναι τόσο βαρετά όσο, ένα γκρουπ παραδοσιακών χορών με τοπικές ενδυμασίες, σε κάποιο άχαρο Πολιτιστικό Σύλλογο

ή,

1-15 μπουζουκοφόροι με ρεμπούπλικες που κάθονται στη σειρά και παίζουν τις ίδιες πενιές, φωτισμένοι με δήθεν σύγχρονες τεχνικές.

Το ερώτημα είναι, 
μπορούμε να εκσυγχρονίσουμε την παράδοση με γούστο, χωρίς να τη γελοιοποιήσουμε;

Και το ζητούμενο, 
ώριμοι και ταλαντούχοι δημιουργοί θεάματος

Δεν υπάρχουν σχόλια: